¡Que buena vida!

Bonito

Man, het begint langzaam tot ons door te dringen, maar we hebben nog maar een klein weekje in Brasil, het ohh zo mooie brasil, met haar stranden, de vrouwen, het eten, de natuur, de caiparinha’s, het uitgaan, de mensen die we hebben leren kennen… echt top… nou ja, weet je… je had erbij moeten zijn ;)…

Dus het laatste weekje in Brasil begint in Bonito, vrij vertaald: mooi… Bonito staat bekend om de rivieren die echt spiegelhelder zijn… Maar goed laten we bij het begin beginnen.

Dus van het mooie Pantanal was het tijd to move on, tijd om naar Bonito te gaan. Na een busrit van iets meer dan 9 uur komen we aan in op het busstation in Bonito waar we twee gekke Duitsers tegenkomen, Sebastian en Tobias. Samen met onze Oosterburen nemen we onze intrek in een heerlijk (wat luxer dan normaal) lux hotel, waar we ons geen zorgen hoeven te maken over die irritante insecten.

Het eerste avondje houden we ons rustig, ff lekker uit eten en ons Duits wat aangescherpt met de Duitsers, je kent het wel… ALSO, ALSO,ALSO… GEGEN DIE MAUHE!! AUFMACHEN!! En na het gebruikelijke biertje gaan we rond een uur of 2 ons heerlijke bedje opzoeken om de volgende morgen weer fris en fruitig rond 8 uur klaar te staan om te snorkelen in de rivier…

De volgende dag gaan we dus snorkelen in de rivier van Bonito en het is echt muy bonito! De ene na de andere snapper gezien, helaas blijft de ontmoeting met de anaconda uit, maar goed, misschien komen we die nog tegen in de amazone… De rest van de dag blijft het bij relaxen in een park verderop aan de rivier om een beetje aan ons kleurtje te werken, voor sommige onder ons betekend dat kleurtje een mengeling van rood, wit en bruin…

Na weer een wilt stapavondje, waar de Duitsers bewijzen dat ze echte Duitsers zijn, beide hebben namelijk een langdurige relatie maar ze slagen er toch in om vreemd te gaan met een latina… en ja, als de Duitsers al aan de vrouw komen, dan weet je wel hoe het met ons is gegaan…

Foz de Iguazu

Na al het natuurschoon in de Pantanal wordt het weet tijd om er een schepje bovenop te doen. Het wordt dus tijd om naar Foz de Iguazu te gaan. De stad ligt op het drielandenpunt van Brazilië, Argentinië en Paraguay. Naast de Falls heeft het plaatsje ook nog de grootste hydro-electronische opwekkende dam ter wereld (een van de nieuwe 7 wereldwonderen) die voor 25 % van de braziliaanse en 90% voor de Paraguaanse energiebehoefte zorgt!!!

Om ons verblijf in Brasil te verlengen met 3 dagen verblijven we aan de Braziliaanse zijde. Bij aankomst op het busstation delen we een taxi met een Canadees koppel naar het hostel… relaxed het hostel heeft een zwembad!!! Geen overbodige luxe met een temperatuur van 40 graden C.

De eerste dag hebben we een kijkje genomen bij de dam, opzich wel gaaf, maar niet bijster interresant, omdat de meeste sluizen gesloten waren vanwege de droogte. Dus laten we snel verder gaan naar de volgende dag, waar we de Argentijnse zijde van de Falls gaan bekijken!!! De Falls bevinden zich op de Brasiliaanse/Argentijnse grens. En om de Falls te bekijken moet je toegang zien te verkrijgen tot het Nationale Park. De Argentijnse zijde is het grootst en neemt dan ook een hele dag in beslag om te bekijken.

Allereerst hebben we een kleine safari door het park die ons tot de boot brengt, die ons tot onder de falls zal begeleiden! (Tijdens de safari ontmoeten we een Israeli en een Peruaanse, die ook in ons hostel verblijven, de rest van de dag trekken we dan ook met hun op) De safari is niet echt bijzonder, maar brengt ons zoals gezegd tot de boot, die ons een heerlijke koude douche gaat bezorgen onder de falls!! WOW!! Zou verschrikkelijk gaaf!!! De falls!! Het is dan ook moeilijk te beschrijven hoe het voelt om met de boot tot aan de falls te varen… het voelt net alsof het hele IJselmeer naar beneden klettert!!! Echt zo gaaf… de Niagra falls zijn er niks bij!!

De rest van de dag lopen we verbaast van de schoonheid door het park, genietend van het ene mooie uitzicht na het andere, echt ongelooflijk.

De volgende dag is het de beurt aan de Braziliaanse zijde, waar je vooral een mooi panoramisch uitzicht hebt op de Falls. De Braziliaanse zijde is dan ook makkelijk te doen in een paar uur. Dat doen we dus ook, want rond 12.00u is het alweer tijd om onze spullen te pakken en afscheid te nemen van Brasil om Buenos Aires te verwelkomen.


Hasta pronto!